Ναυτιλία: Νέο κεφάλαιο για τον κλάδο των Ρυμουλκών και Ναυαγοσωστικών στην Ελλάδα

Στις 23 Ιου­νί­ου 2025, στην Πέτρι­νη Απο­θή­κη του ΟΛΠ στον Πει­ραιά, ανοί­γει ένα νέο κεφά­λαιο για έναν ειδι­κό κλά­δο της ελλη­νι­κής ναυ­τι­λί­ας, με τη διορ­γά­νω­ση του 1ου Συνε­δρί­ου της Ελλη­νι­κής Ένω­σης Πλοιο­κτη­τών Ρυμουλ­κών, Ναυα­γο­σω­στι­κών, Αντιρ­ρυ­πα­ντι­κών και Πλοί­ων Υπο­στή­ρι­ξης Υπε­ρά­κτιων Εγκαταστάσεων.

Η προ­ο­πτι­κή και η φιλο­δο­ξία είναι το συνέ­δριο να απο­τε­λέ­σει θεσμό δια­λό­γου και προ­τά­σε­ων γύρω από κρί­σι­μα και εξει­δι­κευ­μέ­να ζητή­μα­τα ασφά­λειας, προ­στα­σί­ας του θαλάσ­σιου περι­βάλ­λο­ντος και βιώ­σι­μης ανάπτυξης.

Ο πρό­ε­δρος της Ένω­σης Ρυμουλ­κών Ναυα­γο­σω­στι­κών πλοί­ων, Παύ­λος Ξηρα­δά­κης, μιλά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για τις προ­κλή­σεις, τις ελλεί­ψεις, αλλά και τις προ­ο­πτι­κές που δια­νοί­γο­νται για έναν τομέα απο­λύ­τως στρα­τη­γι­κό για τη χώρα.

Ακο­λου­θεί η συνέ­ντευ­ξη που παρα­χώ­ρη­σε ο Παύ­λος Ξηρα­δά­κης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τον Πάρη Τσιριγώτη.

-Κύριε Ξηρα­δά­κη, για­τί κρί­να­τε ανα­γκαία τη διορ­γά­νω­ση αυτού του συνεδρίου;

Σκο­πός του συνε­δρί­ου είναι να ανα­δεί­ξει τον κρί­σι­μο ρόλο και την ουσια­στι­κή συνει­σφο­ρά των ρυμουλ­κών, των ναυα­γο­σω­στι­κών και των αντιρ­ρυ­πα­ντι­κών πλοί­ων καθώς και των πλοί­ων υπο­στή­ρι­ξης υπε­ρά­κτιων εγκα­τα­στά­σε­ων για την ασφά­λεια της ανθρώ­πι­νης ζωής, την προ­στα­σία των πλοί­ων και των περιου­σιών στην θάλασ­σα, την προ­στα­σία του θαλασ­σί­ου περι­βάλ­λο­ντος, την απρό­σκο­πτη λει­τουρ­γία των ελλη­νι­κών λιμα­νιών και των υπε­ρά­κτιων εγκαταστάσεων.

Στό­χος μας είναι να κατα­δεί­ξου­με το παρελ­θόν, το παρόν και το μέλ­λον του κλά­δου μας, να εντο­πί­σου­με τα ισχυ­ρά του σημεία, να κατα­γρά­ψου­με τις αδυ­να­μί­ες του και, τελι­κά, να προ­σφέ­ρου­με ένα διαρ­κές βήμα καλό­πι­στου δια­λό­γου μέσω του οποί­ου θα παρα­κο­λου­θού­με την εξέ­λι­ξή του, θα τονί­ζου­με την πρό­ο­δό του, θα συζη­τά­με τα προ­βλή­μα­τά του και θα αξιο­λο­γού­με τη συνει­σφο­ρά του στην ασφά­λεια και την βιώ­σι­μη ανά­πτυ­ξη της χώρας μας.

Για το λόγο αυτό, στο πρώ­το συνέ­δριο έχου­με καλέ­σει και θα συμ­με­τά­σχουν κορυ­φαί­οι επαγ­γελ­μα­τί­ες του χώρου που είναι σε θέση να παρου­σιά­σουν με από­λυ­τη εγκυ­ρό­τη­τα το εθνι­κό και διε­θνές γίγνε­σθαι σε όλους τους τομείς της δικής τους εξει­δί­κευ­σης, να προ­σφέ­ρουν την εμπει­ρία τους και να δώσουν τις τεκ­μη­ριω­μέ­νες προ­τά­σεις τους.

Ήρθε λοι­πόν η ώρα να ακου­στεί δυνα­τά η φωνή ενός κλά­δου που επί χρό­νια προ­σφέ­ρει σιω­πη­λά – αλλά ουσια­στι­κά – στην ασφά­λεια της ναυ­σι­πλο­ΐ­ας και στη λει­τουρ­γι­κό­τη­τα των ελλη­νι­κών λιμα­νιών απο­τε­λώ­ντας σημα­ντι­κούς θεμα­το­φύ­λα­κες της ασφά­λειας σε αυτά. Τα ρυμουλ­κά πλοία είναι οι αθέ­α­τοι φρου­ροί εθνι­κά κρί­σι­μων ζωτι­κών χώρων, όπως τα λιμά­νια. Εξα­σφα­λί­ζουν ότι πλοία κολοσ­σοί, με τερά­στιες απαι­τή­σεις χει­ρι­σμού, θα προ­σεγ­γί­σουν και θα απο­πλεύ­σουν με από­λυ­τη ασφά­λεια για τα ίδια τα πλοία, για τα πλη­ρώ­μα­τά τους, για τις λιμε­νι­κές εγκα­τα­στά­σεις, για το θαλάσ­σιο περι­βάλ­λον. «Η ασφά­λεια δεν είναι πολυ­τέ­λεια, είναι αυτο­νό­η­τη ανά­γκη» αναφέρει.

Η απαρ­χαιω­μέ­νη εικό­να των ρυμουλ­κών που πρό­σφε­ραν τις υπη­ρε­σί­ες τους στα λιμά­νια χωρίς πλαί­σιο απαι­τή­σε­ων και όρων ασφα­λεί­ας, έχει πλέ­ον φτά­σει στο τέλος της. Με αφορ­μή και με βάση το νέο νομο­θε­τι­κό πλαί­σιο, η εικό­να του κλά­δου αλλά­ζει δρα­στι­κά. Νέα σύγ­χρο­να ρυμουλ­κά πλοία, πολύ πιο ικα­νά και απο­τε­λε­σμα­τι­κά, πιο ασφα­λή, βρί­σκο­νται ήδη στα ελλη­νι­κά λιμά­νια, αφή­νο­ντας διά­χυ­τη μια αισιο­δο­ξία ότι η Ελλά­δα έχει αλλά­ξει ορι­στι­κά σελί­δα στον τομέα των ρυμουλ­κή­σε­ων και, σε λίγο, δεν θα υπο­λεί­πε­ται σε ποιό­τη­τα και ασφά­λεια σε σχέ­ση με τα υπό­λοι­πα ευρω­παϊ­κά κράτη.

Αν συγκρί­νει κανείς την εικό­να του 2019 και του 2025, θα βγά­λει αβί­α­στα τα συμπε­ρά­σμα­τα που σας ανέ­φε­ρα προη­γου­μέ­νως. 44 σύγ­χρο­να ρυμουλ­κά, περί­που το ένα τρί­το του ενερ­γού στό­λου, γρά­φτη­καν ήδη στο ελλη­νι­κό νηο­λό­γιο την τελευ­ταία διε­τία! Και έπε­ται σημα­ντι­κή συνέ­χεια μέχρι την πλή­ρη ανα­μόρ­φω­ση του κλά­δου μας.

Θα μου επι­τρα­πεί όμως να υπο­γραμ­μί­σω ότι δεν εφη­συ­χά­ζου­με με αυτές τις πραγ­μα­τι­κά θετι­κές εξελίξεις.

Εκτός από την εικό­να μας και τη συνε­χή βελ­τί­ω­ση στην ουσια­στι­κή προ­σφο­ρά μας για ασφα­λείς ρυμουλ­κι­κές υπη­ρε­σί­ες, επι­θυ­μού­με αυτή η μετα­στρο­φή του κλά­δου να γίνει με βάση τις επι­τα­γές των και­ρών μας για την πρά­σι­νη μετά­βα­ση, προς όφε­λος της εθνι­κής οικο­νο­μί­ας και των ελλη­νι­κών επιχειρήσεων.

Από την άλλη πλευ­ρά, και με δεδο­μέ­νο ότι ο φυσι­κός χώρος επαγ­γελ­μα­τι­κής δρα­στη­ριο­ποί­η­σης των ρυμουλ­κών είναι τα λιμά­νια, χρειά­ζε­ται να ανα­φερ­θού­με και σε αυτά, επι­ση­μαί­νο­ντας, κατ΄ αρχήν, ότι τα βήμα­τα προ­ό­δου και ανά­πτυ­ξης πρέ­πει να είναι παράλ­λη­λα μετα­ξύ αυτών και κάθε χρή­στη των λιμένων.

Τα ελλη­νι­κά λιμά­νια παρου­σιά­ζουν σαφώς μια συνε­χώς εντει­νό­με­νη δρα­στη­ριό­τη­τα τόσο σε επι­βά­τες όσο και σε εμπο­ρεύ­μα­τα. Ωστό­σο, στη μεγά­λη πλειο­ψη­φία των περι­πτώ­σε­ων, η λει­τουρ­γία τους δεν συμ­βα­δί­ζει με την βελ­τί­ω­ση και την ανα­μόρ­φω­ση των υπο­δο­μών τους με απο­τέ­λε­σμα ολο­έ­να και μεγα­λύ­τε­ρα πλοία να εξυ­πη­ρε­τού­νται σε λιμά­νια κατα­σκευα­στι­κών προ­τύ­πων και απαι­τή­σε­ων περα­σμέ­νων δεκαετιών.

Για παρά­δειγ­μα, τα περισ­σό­τε­ρα λιμά­νια δεν δια­θέ­τουν καν δίκτυο πυρόσβεσης.

Σκο­πός μας και ατα­λά­ντευ­τος γνώ­μο­νας των δρά­σε­ών μας ήταν και παρα­μέ­νει διαρ­κώς η ασφά­λεια των ρυμουλ­κή­σε­ων στα λιμά­νια. Αυτή δεν πρέ­πει να εξα­ντλεί­ται στη συμ­μόρ­φω­ση με μια θεσμι­κή υπο­χρέ­ω­ση, αλλά πρέ­πει να κατα­στεί βίω­μα και συνεί­δη­ση κάθε φορέα που δρα­στη­ριο­ποιεί­ται στα λιμά­νια. Εξάλ­λου, οι εργα­σί­ες των ρυμουλ­κών υπερ­βαί­νουν το στε­νό χαρα­κτή­ρα των λιμε­νι­κών υπη­ρε­σιών και ανα­δει­κνύ­ο­νται σε κρί­σι­μους παρά­γο­ντες εξα­σφά­λι­σης της αλυ­σί­δας θαλασ­σί­ων μετα­φο­ρών, κάθε δια­τά­ρα­ξη της οποί­ας μπο­ρεί να επι­φέ­ρει απρό­βλε­πτες συνέ­πειες όχι μόνο για όσους εμπλέ­κο­νται στις μετα­φο­ρές αλλά και στην ίδια την ελλη­νι­κή κοι­νω­νία. Δεί­τε, για παρά­δειγ­μα, τα απο­τε­λέ­σμα­τα από τα πρό­σφα­τα ναυ­τι­κά ατυ­χή­μα­τα στο λιμά­νι της Βαλ­τι­μό­ρης και στο τουρ­κι­κό λιμά­νι του Eyvap και πως αυτά έχουν επη­ρε­ά­σει τα ίδια τα λιμά­νια αλλά και τις τοπι­κές κοι­νω­νί­ες και οικο­νο­μί­ες. Υπό την έννοια αυτή, δεν θα ήταν καθό­λου υπερ­βο­λή να πού­με ότι τα ρυμουλ­κά σαφώς επι­τε­λούν και σημα­ντι­κό κοι­νω­νι­κό έργο.

-Υπάρ­χει έντο­νος προ­βλη­μα­τι­σμός για την έλλει­ψη ναυα­γο­σω­στι­κών πλοί­ων. Πόσο σοβα­ρό είναι το πρόβλημα;

Είναι πράγ­μα­τι κρί­σι­μο. Η Ελλά­δα είναι μια χώρα με την δεύ­τε­ρη μεγα­λύ­τε­ρη ακτο­γραμ­μή παγκο­σμί­ως, με πολύ μεγά­λο όγκο φορ­τί­ων να δια­κι­νού­νται καθη­με­ρι­νά στα ελλη­νι­κά λιμά­νια και τις ελλη­νι­κές θάλασ­σες, και με ένα ευαί­σθη­το θαλάσ­σιο περι­βάλ­λον πάνω στο οποίο λει­τουρ­γούν και από το οποίο εξαρ­τώ­νται άμε­σα οι δυο βασι­κοί πυλώ­νες της ελλη­νι­κής οικο­νο­μί­ας, ο του­ρι­σμός και η ναυ­τι­λία. Και όμως, για πάνω από μια δεκα­ε­τία, δεν δια­θέ­τα­με ούτε ένα επαγ­γελ­μα­τι­κό ναυα­γο­σω­στι­κό πλοίο.

Ο πρό­ε­δρος της Ένω­σης Ρυμουλ­κών Ναυα­γο­σω­στι­κών πλοί­ων σημειώ­νει ότι σε περί­πτω­ση σοβα­ρού ατυ­χή­μα­τος, σε δυσμε­νείς και­ρι­κές συν­θή­κες, το αλη­θι­νό δια­κύ­βευ­μα είναι τόσο μεγά­λο και τόσο ισχυ­ρό που δεν θα πρέ­πει να αφή­νει κανέ­ναν, Πολι­τεία και φορείς, αδιά­φο­ρους ή έστω αμε­λείς όσον αφο­ρά στον απο­τε­λε­σμα­τι­κό τρό­πο αντι­με­τώ­πι­σής του.

«Δεν μπο­ρού­με να βασι­ζό­μα­στε σε ευκαι­ρια­κές λύσεις, όπως αυτές που μπο­ρούν να προ­σφέ­ρουν τα ρυμουλ­κά ή τα αλιευ­τι­κά ή οποιο­δή­πο­τε άλλο πλοίο μπο­ρεί να προ­στρέ­ξει σε ένα ναυ­τι­κό ατύ­χη­μα. Πολύ περισ­σό­τε­ρο δεν μπο­ρού­με να βασι­ζό­μα­στε στην καλή μας τύχη. Η επι­θα­λάσ­σια αρω­γή, ως εξ΄ ορι­σμού σύν­θε­τη δρά­ση, είναι ένα πλαί­σιο ενερ­γειών που πρέ­πει να οργα­νώ­νο­νται με τρό­πο που να μπο­ρούν να πραγ­μα­το­ποι­η­θούν οργα­νω­μέ­να και συντο­νι­σμέ­να. Δεν είναι δρά­σεις προ­λη­πτι­κές ενός ατυ­χή­μα­τος, αλλά δρά­σεις κυρί­ως προ­λη­πτι­κές για την απο­φυ­γή των συνε­πειών του. Δεν είναι απλά και μόνο μια προ­στα­σία ιδιω­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων, αλλά και εκπλή­ρω­ση του μέγι­στου χρέ­ους της Πολι­τεί­ας να εξα­σφα­λί­ζει την προ­στα­σία των ζωών, των ελλη­νι­κών θαλασ­σών και των ακτών, των περιου­σιών και των τοπι­κών κοι­νω­νιών και οικονομιών.

Επο­μέ­νως, «χρειά­ζε­ται μια εθνι­κή στρα­τη­γι­κή – θεσμι­κή και επι­χει­ρη­σια­κή – που να ενσω­μα­τώ­νει τις βέλ­τι­στες διε­θνείς πρα­κτι­κές και να εγγυά­ται ότι δια­θέ­του­με, ανά πάσα στιγ­μή, κατάλ­λη­λο σχέ­διο και επαγ­γελ­μα­τι­κά μέσα που μπο­ρούν να εξα­σφα­λί­σουν την επι­τυ­χή έκβα­ση επι­χει­ρή­σε­ων, την διά­σω­ση των ανθρώ­πι­νων ζωών και την προ­στα­σία του θαλασ­σί­ου περι­βάλ­λο­ντος» τονίζει.

Αν κάποιος εύλο­γα ανα­ρω­τη­θεί ότι, αφού πλέ­ον έχου­με νέα, σύγ­χρο­να και πιο δυνα­τά ρυμουλ­κά, για­τί χρεια­ζό­μα­στε και τα ναυα­γο­σω­στι­κά πλοία, την απά­ντη­ση μπο­ρεί να την λάβει από τον τρό­πο οργά­νω­σης επι­χει­ρή­σε­ων επι­θα­λάσ­σιας αρω­γής των μεγα­λύ­τε­ρων ευρω­παϊ­κών κρα­τών, της Τουρ­κί­ας συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης, τα οποία, αν και έχουν προ πολ­λού πολύ σύγ­χρο­να ρυμουλ­κά πλοία εντού­τοις χρη­μα­το­δο­τούν και δια­θέ­τουν δίκτυα ναυ­λω­μέ­νων ναυα­γο­σω­στι­κών πλοί­ων μέσω των οποί­ων εξα­σφα­λί­ζουν την άμε­ση αντα­πό­κρι­σή τους σε περι­στα­τι­κά ναυ­τι­κών ατυχημάτων.

-«Η αντιρ­ρύ­παν­ση είναι δεί­κτης πολι­τι­σμού». Πού βρί­σκε­ται η Ελλά­δα στον τομέα της αντιρρύπανσης;

Αναμ­φί­βο­λα, στον τομέα της αντιρ­ρύ­παν­σης έχουν γίνει βήμα­τα. ‘Αργη­σαν όμως πολύ και θα χρεια­στεί χρό­νος να δοκι­μα­στούν στην πρά­ξη και να βελ­τιω­θούν όσο πρέπει.

Το κλασ­σι­κό­τε­ρο ίσως παρά­δειγ­μα απο­τε­λεί η εκκω­φα­ντι­κή, αν μη τι άλλο, αδρά­νεια και απρα­ξία της Ελλη­νι­κής Πολι­τεί­ας να καθο­ρί­σει το απο­λύ­τως αυτο­νό­η­το, δηλ. τους όρους και τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις υπό τις οποί­ες αδειο­δο­τού­νται οι εται­ρεί­ες αντιρρύπανσης.

Χρειά­στη­καν, δυστυ­χώς, να περά­σουν 25 ολό­κλη­ρα χρό­νια ουσια­στι­κής αναρ­χί­ας (από το 1998 έως το 2023) για να μπο­ρέ­σει η Πολι­τεία να θεσμο­θε­τή­σει αυτές τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις. Όλα αυτά τα χρό­νια ο κλά­δος της αντιρ­ρύ­παν­σης ήταν κυριο­λε­κτι­κά έρμαιο της επι­χει­ρη­μα­τι­κής ασυ­δο­σί­ας που το μόνο που επι­ζη­τού­σε ήταν να παρα­μεί­νει ο χώρος απο­κλει­σμέ­νος και να απο­τρέ­πο­νται με κάθε τρό­πο οι υγιείς επαγ­γελ­μα­τί­ες από την δρα­στη­ριο­ποί­η­σή τους με τρό­πο συγκρο­τη­μέ­νο και ξεκά­θα­ρα προσδιορισμένο.

Το εθνι­κό μας σχέ­διο κατα­πο­λέ­μη­σης ρύπαν­σης μετρά­ει ήδη 23 χρό­νια ζωής. Πολ­λά έχουν προ­κύ­ψει έκτο­τε όσον αφο­ρά στα πλοία, τα φορ­τία, και τις τεχνο­λο­γι­κές εξε­λί­ξεις των αντιρ­ρυ­πα­ντι­κών μέσων και των υλι­κών που χρη­σι­μο­ποιού­νται όταν συμ­βεί ένα ατύχημα.

Με βάση τα παρα­πά­νω, το μεί­ζον ερώ­τη­μα που τίθε­ται είναι: έχου­με το επι­χει­ρη­σια­κό υπό­βα­θρο, την τεχνο­γνω­σία και τον εξο­πλι­σμό για αντι­με­τω­πί­σου­με ακό­μα και το σοβα­ρό­τε­ρο ατύ­χη­μα που μπο­ρεί να ρυπά­νει τις θάλασ­σες και τις ακτές μας; Μπο­ρού­με να υπο­στη­ρί­ξου­με πως ό,τι και αν συμ­βεί στις θάλασ­σές μας έχου­με την απαι­τού­με­νη, σε κάθε επί­πε­δο (κρα­τι­κό, επι­στη­μο­νι­κό, επι­χει­ρη­μα­τι­κό), επάρ­κεια και εμπει­ρία για να το φέρου­με σε πέρας απο­τε­λε­σμα­τι­κά; Υπάρ­χει κάποια φρέ­σκια σκέ­ψη σχε­τι­κά με τον τρό­πο που μπο­ρού­με να γίνου­με θεσμι­κά και επι­χει­ρη­σια­κά πιο ασφα­λείς και αξιόπιστοι;

Οι απα­ντή­σεις πρέ­πει να είναι σαφείς. Οφεί­λου­με να αξιο­λο­γή­σου­με το ισχύ­ον πλαί­σιο, θεσμι­κό και επι­χει­ρη­σια­κό, να βελ­τιώ­σου­με τα σχέ­διά μας όπου απαι­τεί­ται, να καλύ­ψου­με τα κενά που σαφώς υπάρ­χουν-για παρά­δειγ­μα, ακό­μη και σήμε­ρα δεν έχου­με καθο­ρί­σει τα τεχνι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά ενός αντιρ­ρυ­πα­ντι­κού πλοί­ου, ούτε έχει επι­βλη­θεί η υπο­χρέ­ω­ση για χρή­ση ειδι­κών φραγ­μά­των ανοι­κτής θαλάσ­σης όπου απαιτείται‑, να εισά­γου­με τις νέες τεχνο­λο­γί­ες, και να δια­σφα­λί­σου­με ότι υφί­στα­νται οι μηχα­νι­σμοί και οι δια­δι­κα­σί­ες προ­κει­μέ­νου οι απο­ζη­μιώ­σεις που δικαιού­νται οι εκά­στο­τε πλη­γέ­ντες να παρέ­χο­νται στο συντο­μό­τε­ρο χρο­νι­κό διάστημα.

Και στην περί­πτω­ση της αντιρ­ρύ­παν­σης ισχύ­ει ότι ανα­φέ­ρα­με για τα ναυα­γο­σω­στι­κά πλοία. Τα περισ­σό­τε­ρα Κρά­τη, με αφορ­μή τα πολυά­ριθ­μα ατυ­χή­μα­τα που οδή­γη­σαν σε μεγά­λες θαλάσ­σιες ρυπάν­σεις, έχουν ανα­πτύ­ξει και εφαρ­μό­ζουν σύγ­χρο­να σχέ­δια αντι­με­τώ­πι­σης θαλάσ­σιας ρύπαν­σης και δια­θέ­τουν ειδι­κά δίκτυα κάλυ­ψης των θαλασ­σών και των ακτών τους. Χρειά­ζε­ται να δού­με αυτά τα παρα­δείγ­μα­τα, να αντλή­σου­με χρή­σι­μα συμπε­ρά­σμα­τα και να σκε­φτού­με τη μετα­φο­ρά τους στην πατρί­δα μας κατά τρό­πο που θα ικα­νο­ποιεί τις δικές μας ανά­γκες και με βάση τα δικά μας ιδιαί­τε­ρα χαρακτηριστικά.

-Κλεί­νο­ντας, πώς βλέ­πε­τε τις προ­ο­πτι­κές για τις υπε­ρά­κτιες δρα­στη­ριό­τη­τες στην Ελλάδα;

Είναι ένα μεγά­λο στοί­χη­μα. Οι υπε­ρά­κτιες δρα­στη­ριό­τη­τες δεν είναι, εν πολ­λοίς, ξένες στην ελλη­νι­κή πραγματικότητα.

Πολύ πρό­σφα­τα η Ελλά­δα ανα­κοί­νω­σε τον Θαλάσ­σιο Χωρο­τα­ξι­κό Σχε­δια­σμό ως μια συντο­νι­σμέ­νη και ολι­στι­κή προ­σέγ­γι­ση στο σύνο­λο των δρά­σε­ων που πραγ­μα­το­ποιού­νται στην θάλασ­σα. Παράλ­λη­λα, προ­χω­ρούν γρή­γο­ρα οι δια­δι­κα­σί­ες για την έναρ­ξη της ειδι­κό­τε­ρης δρά­σης της εξό­ρυ­ξης υδρο­γο­ναν­θρά­κων σε συγκε­κρι­μέ­να σημεία του ελλη­νι­κού θαλάσ­σιου χώρου.

Με τον τρό­πο αυτό, ανοί­γει ένας νέος τομέ­ας με τερά­στιες απαι­τή­σεις ασφά­λειας, τεχνι­κής κατάρ­τι­σης και επι­χει­ρη­σια­κής επάρ­κειας στον οποίο η Ελλά­δα επι­βάλ­λε­ται να λει­τουρ­γή­σει με σωστό θεσμι­κό πλαί­σιο, με οργα­νω­μέ­νη συνερ­γα­σία κρά­τους και ιδιω­τών, και με την εφαρ­μο­γή των υψη­λό­τε­ρων προ­τύ­πων λει­τουρ­γί­ας. Εμείς, ως Ένω­ση, είμα­στε έτοι­μοι να συμ­βά­λου­με με τεχνο­γνω­σία και εμπειρία.

Σήμε­ρα, μας δίνε­ται η ευκαι­ρία να γνω­ρί­σου­με καλύ­τε­ρα τον χώρο αυτό, να κατα­νο­ή­σου­με τη σημα­σία, τις προ­κλή­σεις και τις απαι­τή­σεις που συν­δέ­ο­νται άμε­σα με αυτόν. Να εξε­τά­σου­με τη θεσμι­κή του υπό­στα­ση και επάρ­κεια, καθώς και τους εξαι­ρε­τι­κά απαι­τη­τι­κούς όρους υπό τους οποί­ους δρα­στη­ριο­ποιεί­ται. Να δού­με τις προ­ο­πτι­κές του και τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις κάτω από τις οποί­ες οι Έλλη­νες επι­χει­ρη­μα­τί­ες του κλά­δου θα λει­τουρ­γούν με τα υψη­λό­τε­ρα πρό­τυ­πα ασφά­λειας και συνέ­πειας, αλλά ταυ­τό­χρο­να θα είναι και αντα­γω­νι­στι­κά επιλέξιμοι.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ