Κόστος ρυμούλκησης LNG πλοίων – Αλήθειες και ψέματα

Με ιδιαί­τε­ρη έκπλη­ξη και απο­ρία δια­βά­σα­με στη χθε­σι­νή Ναυ­τε­μπο­ρι­κή τις δηλώ­σεις του Προ­έ­δρου του Σωμα­τεί­ου Ναυ­τι­κών Πρα­κτό­ρων Αττι­κής-Πει­ραιώς κ. Νικό­λα­ου Φιριπ­πή σχε­τι­κά με την “αλμα­τώ­δη” αύξη­ση του κόστους παρο­χής ρυμουλ­κι­κών υπη­ρε­σιών στα LNG πλοία στην εγκα­τά­στα­ση Υγρο­ποι­η­μέ­νου Φυσι­κού Αερί­ου Ρεβυ­θού­σας του ΔΕΣΦΑ και μάλι­στα εξαι­τί­ας του προ­ε­δρι­κού δια­τάγ­μα­τος για τα ρυμουλ­κά (προ­φα­νώς εννο­εί το Π.Δ. 83/2022).

Απέ­να­ντι σε αυτή την πρω­το­φα­νή δήλω­ση, οφεί­λου­με, ως Ένω­ση, να προ­α­σπί­σου­με την αλή­θεια προ­κει­μέ­νου να μην υπάρ­χει η παρα­μι­κρή αμφι­βο­λία ως προς τα πραγ­μα­τι­κά τεκται­νό­με­να στον χώρο των ρυμουλ­κή­σε­ων στη συγκε­κρι­μέ­νη εγκατάσταση.

Ανα­φο­ρι­κά με το κόστος ρυμούλ­κη­σης, λυπού­μα­στε πραγ­μα­τι­κά για­τί ο Πρό­ε­δρος του ΣΩΝ­ΠΑΠ απέ­κρυ­ψε ένα γεγο­νός και λησμό­νη­σε άλλο ένα. Απέ­κρυ­ψε ότι η χρέ­ω­ση των ρυμουλ­κι­κών υπη­ρε­σιών σε αυτή την κατη­γο­ρία των πλοί­ων αυξή­θη­κε από το 2017 μέχρι και σήμε­ρα κατά 20%, δηλ. όσο περί­που ανέ­βη­κε μεσο­σταθ­μι­κά ο δεί­κτης του πλη­θω­ρι­σμού στην χώρα μας τα τελευ­ταία οκτώ χρό­νια. Αυτο­νο­ή­τως το Π.Δ. 83/2022 δεν έχει καμία σχέ­ση με την τιμο­λο­για­κή πολι­τι­κή κάθε εται­ρεί­ας. Με απλά λόγια και με βάση τα στοι­χεία, ο μέσος όρος των χρε­ώ­σε­ων ανά πλοίο για το 2024, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων των αργιών, κυμάν­θη­κε στις 105.000 ευρώ. Επί­σης, λησμό­νη­σε ένα εξαι­ρε­τι­κά κρί­σι­μο μέγε­θος στην δια­μόρ­φω­ση των τιμών των υπη­ρε­σιών ρυμούλ­κη­σης που είναι οι προ­μή­θειες των ναυ­τι­κών πρα­κτό­ρων οι οποί­ες κυμαί­νο­νται σε ποσο­στό 15–20% στις συνο­λι­κές χρε­ώ­σεις ανά ρυμούλ­κη­ση, και φθά­νουν έως τις 25.000 – 30.000 ευρώ!

Θα ήταν, επο­μέ­νως, φρό­νι­μο οι ναυ­τι­κοί πρά­κτο­ρες που εκπρο­σω­πούν τα συμ­φέ­ρο­ντα των πλοιο­κτη­τών τους, αν και εφό­σον επι­θυ­μούν την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα των τιμών σε σχέ­ση με το αντί­στοι­χο διε­θνές περι­βάλ­λον, να επα­νε­ξε­τά­σουν πρώ­τα απ’ όλα τις δικές τους υπέ­ρο­γκες προ­μή­θειες, οι οποί­ες μάλι­στα χρε­ώ­νο­νται χωρίς οι ίδιοι να επεν­δύ­ουν σε ρυμουλκά.

Επί­σης, λόγω της σπου­δαιό­τη­τας και της επι­κιν­δυ­νό­τη­τας που υφί­στα­ται γενι­κό­τε­ρα στις εγκα­τα­στά­σεις φυσι­κού αερί­ου, κρί­νε­ται άμε­ση και επι­τα­κτι­κή η ανά­γκη για την εκ μέρους του ΔΕΣΦΑ επα­νε­ξέ­τα­ση του κανο­νι­σμού των ρυμουλ­κή­σε­ων στην εγκα­τά­στα­ση της ΥΦΑ Ρεβυ­θού­σας, σύμ­φω­να όχι μόνο με το Π.Δ. 83/2022 αλλά και με τις απαι­τή­σεις του Society of International Gas Tankers and Terminals Ltd. (SIGTTO) για τις προ­δια­γρα­φές των ρυμουλ­κών που απα­σχο­λού­νται στις εγκα­τα­στά­σεις φυσι­κού αερί­ου, οι οποί­ες ήδη εφαρ­μό­ζο­νται στις εγκα­τα­στά­σεις του FSRU Αλεξανδρούπολης.

Ο Πρό­ε­δρος της Ένω­σης κ. Παύ­λος Ξηρα­δά­κης τόνι­σε: «Σχε­τι­κά με τις δηλώ­σεις του Προ­έ­δρου του ΣΩΝ­ΠΑΠ, η Ένω­σή μας απα­ντά ότι είναι στην διά­θε­ση των αρμο­δί­ων τα τιμο­λό­για και οτι­δή­πο­τε άλλο ανα­φέ­ρου­με για τις χρε­ώ­σεις των ρυμουλ­κών στα πλοία LNG. Από πλευ­ράς μας, δεν έχου­με να κρύ­ψου­με τίπο­τε απο­λύ­τως. Έχου­με απο­δεί­ξει ότι είμα­στε υπέρ­μα­χοι και ότι συνε­χί­ζου­με πάντο­τε να αγω­νι­ζό­μα­στε για ρυμουλ­κή­σεις ασφα­λείς επι­χει­ρη­σια­κά και αντα­γω­νι­στι­κές εμπο­ρι­κά που δεν υπο­λεί­πο­νται αυτών που παρέ­χο­νται σε όλα τα ευρω­παϊ­κά λιμά­νια. Ο Μεσαί­ω­νας στις ρυμουλ­κή­σεις στα ελλη­νι­κά λιμά­νια και τα συντε­χνια­κά συμ­φέ­ρο­ντα που εξα­κο­λου­θούν να επι­διώ­κουν την δια­τή­ρη­σή του, έχουν περά­σει ανεπιστρεπτί».